Λίγα λόγια για το μπουζούκι

Μουσικό, έγχορδο όργανο γνωστό σε όλους τους αρχαίους λαούς της Ασίας, της Αφρικής και της Ευρώπης. Αναπαραστάσεις του βρίσκουμε σε ανάγλυφα ή μνημεία των Ασσυρίων, των αρχαίων Αιγυπτίων κ.ά. Οργανολογικά ανήκει στην οικογένεια των ταμπουράδων, των οποίων είναι ένας από τους γνωστότερους τύπους. Χρησιμοποιείται από τον ελληνικό λαό εδώ και αιώνες και αναφέρεται στα δημοτικά τραγούδια. Το μ. έχει μικρό ηχείο σε σχήμα αχλαδιού, με φουσκωτή πλάτη. Το μήκος του κυμαίνεται από 70 εκ. έως ένα μέτρο. Παίζεται με πένα. Έχει τρεις διπλές χορδές (ρε, λα, ρε). Οι δύο πρώτες κουρδίζονται σε ταυτοφωνία. Η τρίτη έχει τη δεύτερη χορδή μια οκτάβα πιο χαμηλή. Ηχεί κατά μια οκτάβα πιο χαμηλά από το βιολί ή το μαντολίνο. Η οικογένεια των μ. αποτελείται από τέσσερα μεγέθη: τον μπαγλαμά (το μικρότερο), τον τζουρά, το κυρίως μπουζούκι και τη μπουζουκομάνα. Παλιότερα το μ. είχε δύο χορδές, αργότερα πρόσθεσαν την τρίτη. Με την εξάπλωση του ρεμπέτικου τραγουδιού, την αύξηση των δυσκολιών των συνθέσεων και τη δημιουργία συγκροτημάτων, το τελειοποίησαν, προσθέτοντάς του μια τέταρτη χορδή και μεγαλώνοντας το ηχείο του.